รีวิว (Review)

• ชื่อหนังสือ : หอมกลิ่นความฝัน
• ผู้แต่ง : ศุ บุญเลี้ยง
• ประเภท : นิยายรัก, คอมเมดี้, สาระ (เลือกไม่ค่อยจะถูกว่าจะจัดเข้าหมวดไหนดี)
• สำนักพิมพ์ : กะทิกะลาคอมปานี
• อุดหนุนได้ที่ คลิก

คำโปรย

“กว่ากาแฟแก้วนึงจะหอมชวนดื่ม

มันต้องเดินทางจากบนดอยสูง ผ่านการเพาะ ปลูก ใส่ปุ๋ย เก็บ ตาก บ่ม บด คั่ว ชง ปะปนไปด้วยชีวิต ความรู้ ความคิด เครื่องไม้เครื่องมือ การตลาดและการบริการ

กาแฟจึงเหมาะจะเป็นตัวแทนของความฝันได้ดี

กว่าจะถึงวันที่ได้สูดดมเก็บบ่มความชื่นบาน จนประสบผลสำเร็จ ย่อมต้องผ่านการเคี่ยวกรำ ทำและท้อมาก่อน ความสำเร็จไม่ได้มาโดยง่าย นวนิยายเรื่องนี้ก็เช่นกัน”

ศุ บุญเลี้ยง

รีวิว

เมื่ออ่านนิยายเรื่องนี้จบลงไป ความรู้สึกที่ได้รับก็คือ เปรียบว่าได้นั่งจิบชากาแฟยามบ่าย สำหรับใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรซับซ้อน หรือไม่ชอบอ่านนิยายยาวๆ ผมว่าเหมาะเลย เพราะหอมกลิ่นความฝัน เป็นนิยายที่เดินเรื่องเร็ว ไม่มากไปหรือน้อยไป แต่ก็ครบเครื่อง ไม่รู้สึกว่าขาดอะไร

ถ้าให้ผมอธิบายง่ายๆ ผมคงพูดได้ว่า นิยายเรื่องนี้ เหมือนเอาบทละครมาขยายให้เป็นนิยายมากกว่า เพราะไม่มีการบรรยายลงลึก มีการสลับฉากรวดเร็ว แต่ไม่งง การนำเสนอตัวละครก็ทำได้ดีมีมิติ แต่ละช่วงของเนื้อหาแฝงความรู้ทางด้านกาแฟ และการทำร้านกาแฟ โดยที่คนอ่านเองไม่มองว่ามันเป็นความรู้ ผู้แต่งหลอมรวมหนังสือฮาวทู สารคดี กับนิยายเข้ากันได้ดีมากๆ อ่านไปแล้วไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียดอะไรใส่สมอง นอกจากนี้ในเนื้อเรื่องยังแฝงการเสียดสีสังคมในบางแง่มุมให้เราได้รู้สึกเอ๊ะในใจเป็นระยะๆอีกด้วย

สิ่งที่ใครหลายคนอาจนึกไปไม่ถึงก็คือ แม้ว่าหากเรามองผิวเผินผู้แต่งจะนำเสนอเนื้อหาด้วยสำนวนง่ายๆ ไม่สวยงามอะไร ทว่าที่จริงแล้ว มันกลับเป็นการเขียนที่ใช่ว่าใครนึกจะทำก็ทำได้ เพราะในความเรียบง่ายไม่หวือหวานั้น ตัวอักษรแต่ละตัว ต่างก็สื่อสารใจความได้อย่างครบท่วนไม่ตกหล่น ทั้งที่ไม่ได้บรรยายเยอะอะไร แต่คนอ่านกลับเข้าใจทุกถ้อยกระธงความที่ผ่านตาไป สำคัญคือเก็บเนื้อหาได้ทุกเม็ด ไม่มีอะไรที่อ่านแล้วงง หรืออ่านไปแล้วไม่เข้าใจ ซึ่งทักษะการเขียนแบบนี้ หากไม่แน่จริงๆ ใช่ว่าจะทำกันได้ง่ายๆ

แม้นิยายเรื่องนี้จะเน้นไปทางความรู้เรื่องกาแฟจนทำให้เรามองว่ารายละเอียดตัวละครมันน้อยไปหน่อย แต่หากเรามองในแง่ที่ว่า นิยายเรื่องนี้ เป็นสาระนิยาย ที่นำเสนอความรู้ควบคู่ไปกับความบันเทิง เราก็จะรับรู้ถึงความพอดี กลมกล่อม ทำให้อ่านไปได้เรื่อยๆ ไม่เคลียด ไม่เศร้า ไม่ต้องลุ้นอะไรมาก แต่เต็มเปรี่ยมไปด้วยความอบอุ่น หวานปนขม คล้ายนั่งดื่มกาแฟถ้วยโปรดอย่างช้าๆ อย่างไม่เร่งรีบ

หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่ควรอ่านเวลาพักผ่อนจริงๆ เพราะเนื้อหาไม่หนัก พอมีอะไรให้ได้ขบคิดเล็กๆ น้อยๆ ยิ่งหากเราอ่านไปด้วย จิบกาแฟไปด้วย ยิ่งลงตัว เหมาะกับคอหนังสือแบบอ่านเรื่อยๆ ชิลๆ หรืออ่านในยามว่างมากครับ

สำหรับผม หนังสือเล่มนี้ ควรเป็นหนังสืออีกเล่ม ที่น่าจะมีติดชั้นเอาไว้แน่นอน

หลังจากอ่านรีวิวจบแล้ว ผมก็ขอฝากเว็บไซต์อ่านเขียนนิยายของผมเอง เอาไว้ในตัวเลือกของทุกๆ คนด้วยนะครับ ลงได้ทั้งนิยายแต่งและนิยายแปล โดยได้รับส่วนแบ่งถึง 80% ส่วนเว็บไซต์คิดค่าฝากขายเพียง 20% เท่านั้นครับ

ผมทำเว็บนิยายเพราะความชอบ ไม่ค่อยได้คิดเรื่องกำไรสักเท่าไหร่ ใครสนใจก็แวะไปเยี่ยมเยือนกันได้ที่ อ่านนิยายออนไลน์ กันนะครับ