• ชื่อนวนิยาย : นิราศมหรรณพ
• ISBN : 9786161804961 (ปกอ่อน) 361 หน้า
• ผู้แต่ง : ปราปต์
• สำนักพิมพ์ : แพรว, สนพ.

เหตุที่ทำให้ผมเลือกที่จะอ่านนวนิยายเรื่อง “นิราศมหรรณพ” เนื่องเพราะในเวลานั้น เว็บไซต์ที่ผมมักเข้าไปอ่านนิยายเป็นประจำ รวมถึงใช้ลงผลงาน ได้มีผู้นำนิยายเรื่องนี้มาเขียน Review เอาไว้ ภายหลังจากอ่านเรื่องย่อคร่าวๆ จบ ผมจึงได้คิดว่า เนื้อเรื่องน่าสนใจดี อีกทั้ง งานเขียนชิ้นนี้ ก็ยังมีโอกาสผ่านเข้ารอบคัดเลือกของซีไรท์ และได้รับรางวัลนายอินทร์อะวอร์ดประจำปี 2557 อีกด้วย แสดงว่า งานชิ้นนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

ในความเป็นจริง ส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบอ่านงานประเภทสืบสวนสอบสวนมากนัก เพราะรู้สึกว่าเนื้อเรื่องมีความซับซ้อน ต้องใช้สมองคิดตามทำให้เครียด แต่พอได้อ่านงานชิ้นนี้ ทำให้นับถือ ‘ปราปต์’ ซึ่งเป็นคนเขียนเป็นอันมาก เพราะผู้ประพันธ์ ได้แบ่งนิยายออกเป็นช่วงๆ มีทั้งการแนะนำสถานที่ เช่นความเป็นมา ความสวยงามของสถานที่ ช่วงผ่อนคลาย ช่วงที่เนื้อหามีความเข้มข้น ทำให้อ่านไปแล้ว มีทั้งช่วงพักสมอง แล้วก็ช่วงที่ต้องลุ้นจนตัวโก่ง ไม่ได้กดดันเกินไป และสบายเกินไป อยู่ในความพอดีถึงที่สุด

เนื้อหาโดยสังเขป

"จุลเกตุ" เป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับคดีปริศนาทั่วกรุง เหยื่อแทบทุกรายถูกฆาตกรรมในวัด มีขวดใส่น้ำมันตกข้าง สภาพศพภายนอกปราศจากบาดแผล แต่อวัยวะภายในเหมือนถูกทึ้งจนขาดวิ่น! ยิ่งนานยิ่งอันตราย โดยเฉพาะเธอเองก็มีความลับที่ไม่อาจให้ใครล่วงรู้ได้เช่นกัน! ความจริงเบื้องหลังฆาตกรรมทั้งหมดนี้คืออะไรกันแน่! Piyarak_s (2561 : ออนไลน์)

จากที่อ่านจบไปหลายรอบ ผมต้องขอบอกเลยว่า เนื้อเรื่องของนิราศมหรรณพ มีความหน้าสนใจตั้งแต่ตอนแรกๆ เลยทีเดียว เนื่องเพราะบุคลิก รวมถึงความลึกลับของตัวละครแต่ละตัว มีความดึงดูดทำให้อยากนั่งอ่านต่อไปเรื่อยๆ เพราะในเบื้องต้น เราไม่อาจจะรู้ได้เลยว่า ใครเป็นตัวละครที่ดี หรือใครเป็นตัวละครที่ร้ายกันแน่ เพราะทุกตัวละครต่างก็มีความลับอยู่กับตัวทั้งนั้น ไม่ว่าตัวละครตัวไหน ก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นคนร้ายได้ทั้งนั้น อีกทั้งในช่วงแรก เรามิอาจรู้ได้เลยว่า การฆาตกรรม เกิดมาจากสาเหตุอะไร ผู้ร้ายต้องการอะไรกันแน่

ยิ่งผมเป็นคนชอบอ่านหนังสืออยู่แล้ว ดังนั้นพอมาเจอเนื้อเรื่องที่สร้างความแปลกใจ สร้างความอยากรู้อยู่ตลอดเวลาให้แบบนี้ ผมจึงใช้เวลาไม่นานมาก ก็อ่านหนังสือเล่นนี้จบแล้ว

สิ่งที่ได้จากการอ่านเรื่องนี้ ที่เห็นได้ชัดเจนเลยก็คือ ได้รับรู้ถึงปัญหาความขัดแย้งในสังคม เช่นระหว่างคนทั่วไปกับนายทุน คนรวยกับคนจน ทั้งยังทำให้เราตระหนักได้ว่า คนเรานั้นมีหลายด้านเสมอ ในหนึ่งคนนั้น มันมีทั้งดีและร้าย ไม่มีใครดีที่สุด หรือเลวที่สุด คนจนไม่ใช่คนที่ทุกข์ที่สุด และคนรวย ก็ไม่ใช่คนที่มีความสุขที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างมีสองด้านเสมอ

ขณะเดียวกัน เทคโนโลยีก็ไม่ใช่ว่าจะดีเสมอไป เพราะมันมักจะก่อปัญหามลพิษให้กับธรรมชาติ ทว่ามนุษย์เราก็ขาดเทคโนโลยีไปไม่ได้ ปราปต์สะท้อนปัญหาหลายอย่างของสังคมให้เรามองเห็นผ่านตัวละคร ทั้งด้านที่ดีของสังคม และไม่ดีของสังคม ได้รู้ว่าการแก้ปัญหาของตัวละครแต่ละตัวไม่เหมือนกัน เสมือนกับแนวคิดของคนเราก็ไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างความคิด ต่างคนต่างทัศนคติ แต่ท่ามกลางความแปลกแยกทางความคิดเหล่านั้น เราจะทำอย่างไร ทำให้การใช้ชีวิตของเรา ไม่ไปกระทบต่อชีวิตของผู้อื่นให้น้อยที่สุด การอ่านเรื่องนี้ ทำให้ได้อะไรจากเรื่องนี้มากอย่างแท้จริง

**ย่อหน้าต่อไปสปอยอย่างมาก**

ประเด็นที่สื่อถึงความขัดแย้งที่ผมได้กล่าวถึงก็คือ การที่ผู้เฒ่าแห่งเผ่าเมิน (เงือก) ทำนายได้ว่า ในอนาคต จะมีท่อลำเลียงน้ำมัน ของบริษัทไทยโชติ ซึ่งเป็นบริษัทผลิตน้ำมันรายใหญ่ของไทยรั่ว ทำให้มีน้ำมันไหลลงแม่น้ำ และทะเลเป็นจำนวนมาก ส่งผลให้เกิดมลพิษในน้ำ อันจะเป็นเหตุให้เผ่าเมินเดือดร้อนหนัก ดังนั้นชาวเผ่าเมินจึงได้ทำทุกวิถีทางเพื่อจะหยุดยั้งเหตุร้ายนี้ให้ได้ ในทางกลับกัน บริษัทไทยโชติ กลับเป็นกลุมคนที่ยึดถือทุนนิยมเป็นหลัก ทำให้ไม่ค่อยสนความถูกต้องมากนัก หากทำอะไรแล้วได้กำไรก็จะทำ จึงทำให้ทั้งสองฝ่ายเดินบนเส้นขนาน ยากที่จะลงรอยกันได้

หากเรามองประเด็นความขัดแย้งนี้ให้ลึกลงไปจะเห็นได้ว่า กลุ่มของชาวเมินก็คือกลุ่มของคนจน ส่วนกลุ่มของบริษัทไทยโชติ ก็คือกลุ่มนายทุน ฝ่ายหนึ่งต้องการกอบโกย ส่วนอีกฝ่ายเดือดร้อน และต้องการปกป้องตนเอง เมื่อเราลองมองสภาพปัญหาของสังคมไทย ก็จะเห็นประเด็นนี้ได้ชัดเจนขึ้น เพราะสังคมเรามีคนประสบปัญหาทางเศรษฐกิจ และปัญหาแรงงางมากมาย แต่กลุ่มนายทุนกลับไม่ได้รับผลกระทบมากนัก มิหนำซ้ำ ยังอาจขึ้นราคาสินค้าอีกต่างหาก นับว่าปราปต์ มองสภาพปัญหาทางสังคม และถ่ายทอดผ่านเรื่องราวออกมาได้ค่อนข้างลึกซึ้งเลยทีเดียว

สิ้นสุดการสปอย

“นิราศมหรรณพ” นับว่าเป็นนวนิยาย ที่ไม่ใช่นวนิยาย เพราะเนื่องจากความสนุกสนานที่ผู้อ่านควรได้รับแล้ว นวนิยายเรื่องนี้ กลับให้อะไรกับผู้อ่านมากกว่านั้น ผมคิดว่า หากใครได้อ่านนวนิยายเรื่องนี้ ประสบการณ์ และการตัดสินใจของตัวละคร คงจะช่วยให้ท่านได้รับอะไรบางอย่างไปไม่มากก็น้อย ขนาดตัวละครที่เป็นสิ่งสมมุติยังหาทางออกให้แก่ชีวิตของตัวเองได้ แล้วเราเป็นมนุษย์ที่มีความคิด มีจิตใจเป็นของตัวเอง แล้วเพราะเหตุใด เราจะหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้?

อ้างอิง
Piyarak_s. (2561 : ออนไลน์). นิราศมหรรณพ: เมื่อสุนทรภู่อยู่ในนิยายลึกลับ. สืบค้นเมื่อ 27/02/2562 จาก minimore.com: https://minimore.com/b/zSxGI/9

สามารถสั่งซื้อนิยายเรื่องนี้ ในฉบับ E-book ได้ตามรายละเอียดด้านล่างครับ