รีวิว (Review)

• ชื่อนิยาย : ปลดล็อกทุกสรรพสิ่งในวันสิ้นโลก
• ผู้แปล : Muntra
• ประเภท : นิยายจีนแปลไทย
• ช่องทางการอ่าน : คลิก

เรื่องย่อ

ในวันสิ้นโลก เขาสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้โดยการเก็บสิ่งที่เรียกว่า ‘ชิ้นส่วนองค์ประกอบ’

ในยุคที่ซอมบี้ และสัตว์กลายพันธุ์วิ่งพล่านไปทั่ว คนอื่นๆได้แต่หนีเอาชีวิตรอด หลบซ่อนตัวอย่างสิ้นหวัง ทว่า ‘ซูเฉิน’ กลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม ที่ใดมีซอมบี้ ที่นั่นมีซูเฉิน!

แห่งหนใดที่เขาย่างกราย แห่งหนนั้นซอมบี้ตายเรียบ!

ไล่เก็บ ‘ชิ้นส่วน’ ขับเคลื่อนฐานทัพเคลื่อนที่ ออกอาละวาดในวันสิ้นโลก มีความสุข! มีความสุขจริงๆโว้ย วุฮู้วววว!

รีวิว

ก่อนอื่นออกตัวก่อนเลยว่า การรีวิวในครั้งนี้ ผมจะใส่ความคิดเห็นของตัวเองลงไปมากหน่อย (เพราะอัดอั้นจริงๆ) ดังนั้นถ้าเกิดไม่ถูกใจใครเข้า ผมต้องขออภัยด้วยความเคารพยิ่งครับผม

เริ่มแรกที่อ่าน เนื้อเรื่องจะเน้นการสะสมชิ้นส่วนของตัวเอกกับการเดินทางไปเรื่อยๆ เพื่อฆ่าซอมบี้ เพิ่มเลเวลไปเรื่อย รวมถึงคอยช่วยคนนั้นคนนี้เพื่อเพิ่มสมาชิกในกลุ่ม

แรกๆ ที่ผมอ่าน ถึงแม้ตัวเอกมันจะมีความ ‘เกรียน’ อยู่บ้าง แต่ความเอาแต่ใจและเผด็จการยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่ ดังนั้นจึงพูดได้ว่า “อ่านจนติดงอมแงม” เพราะเป็นนิยายที่มีเนื้อเรื่องแบบไม่อะไรมาก ที่บอกว่าไม่มีอะไร คือ “ไม่มี” จริงๆ แม้แต่การที่ชิ้นส่วนหรือที่เรามักเรียกกันว่าไอเทมตก ก็ตกแบบไม่มีหลักการอะไรเท่าไหร่ คือนึกอยากให้อะไรตกก็ตามแต่ใจคนเขียนเลย เนื้อเรื่องก็จะมีแต่เป้าหมายเดียวคือตีมอนเก็บระดับไปเรื่อยๆ จากนั้นเปลี่ยนแผนที่

ถามว่า “ทำไมถึงอ่าน?” ตอนนั้นคิดว่าอ่านนิยายที่ใช้สมองมาพอสมควรแล้ว อยากจะลองอ่านนิยายแบบเรื่อยๆ ดูบ้าง ผลปรากฏว่า เรื่องนี้ตอบโจทย์ผมพอดี เลยตามอ่านไปเรื่อยๆ

แต่พักหลังๆ เมื่อพระเอกเริ่มเก่งขึ้นพอสมควรแล้ว มันเล่นอย่างที่ว่า “ใครขัดใจตรู ฆ่าสถานเดียว” คือแม้แต่พวกเดียวกันก็ฉุดไม่อยู่ ขนาดที่ว่า ยอมตีเพื่อนตัวเองเพื่อให้ได้ฆ่าคนที่ตัวเองไม่พอใจก็เอา ถึงแม้ว่ามันจะไม่เคยตีคนกลุ่มเดียวกันจนบาดเจ็บสาหัสก็เถอะ

อีกเหตุการณ์ที่สะท้อนถึงความเอาแต่ใจของพระเอกที่เห็นชัดเจนก็คือ ไม่ว่าพี่ซูเฉิน (ชื่อพระเอก) อยากจะได้อะไร ต่อให้มันอยู่ในมือคนดี ถ้าฉันจะเอา ต่อให้ไม่ยอมแลกเปลี่ยนดีๆ ฉันก็จะแย่งเอาตรงๆ ถึงแม้หลักๆ ไอ้ของที่เฮียแกอยากจะได้ มันมักจะอยู่กับฝ่ายศัตรู แต่ก็มีบางชิ้นเหมือนกัน ที่มันอยู่กับคนดีๆ ซึ่งพี่แกก็จะมักหาอะไรมาแลกเปลี่ยน ยังดีที่คนดีๆ ที่พบเจอ สุดท้ายแล้วก็ยอมแลกดีๆ แต่ต่อให้ไม่ยอม คิดว่าพี่แกก็คงแย่งเอามาอยู่ดี ส่วนจะฆ่าหรือเปล่า อันนั้นคงต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ล้วนๆ

คือเอาแต่ใจ จนเราอ่านๆ ไปถึงขั้นต้องคิดว่า “อะไรของมึงวะ” กันเลยแหละ

แต่ถึงพี่แกจะมีข้อเสีย (มาก) แต่ข้อดีของพี่ซูแกก็มีเหมือนกัน นั่นคือถ้าใครยอมช่วยแกดีๆ หรือได้เข้าเป็นพวกของแกแล้วละก็ เฮียแกจะดูแลดีมาก ถึงขั้นที่ยอมล้างแค้นให้เลยก็ว่าได้ (ในกรณีที่เพื่อน หรือคนรู้จักแกตายไป) จะเรียกว่าดีอย่างเสียอย่างก็คงได้

นิยายเรื่องนี้ สำหรับใครที่สนใจจะอ่าน ผมเตือนก่อนเลยว่า ต้องทนรับนิสัยเอาแต่ใจ และเผด็จการ (โคตรๆ) ของตัวเอกให้ได้ และมันมักจะมีการบรรยายอะไรเดิมซ้ำๆ เช่นเวลาพระเอกเผยพลัง ฉากคนอึ้ง ฉากคนตะลึงนี่มาเต็ม คือประมาณว่า “เฮ้ย! ตอนที่แล้วก็เขียนให้คนเขาอึ้ง มาตอนนี้เขียนให้คนเขาอึ้งอีกแล้วเหรอ?”

แต่ถ้ารับได้ทุกอย่าง และชอบอ่านนิยายแนวไม่ต้องคิดอะไรมาก อ่านเอามันส์อย่างเดียว แถมความปวดตับจากตัวเอกให้ด้วย นิยายเรื่องนี้ก็ถือว่าพออ่านได้ครับ อีกอย่างคนแปลก็แปลดีตามเคยครับ อ่านสำนวนแล้วไม่ผิดหวัง

ส่วนใครที่อ่านรีวิวของผมแล้ว คิดว่าไม่น่ารับนิสัยพระเอก หรือการเดินเรื่องแบบไม่ค่อยมีหลักการไหว ผมแนะนำว่าอย่าอ่านเลยครับ เพราะแม้แต่ผมเองก็เลิกอ่านไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่เพราะนิยายที่ดองไว้เริ่มอัปไม่ทัน ผมเลยกลับมาเปิดใจอ่านอีกรอบ ตอนนี้ผมอ่านไปถึงตอนที่ 700 กว่าแล้ว ซึ่งก็ไม่รู้ว่าในอนาคตจะทนอ่านต่อได้หรือเปล่า หรือจะหยุดอ่านกลางคันไปตอนไหนก็ไม่รู้

แต่ถ้ามั่นใจว่า “ขอให้สนุกเถอะ ฉันอ่านได้หมดแหละ” ก็ไปอ่านกันได้เลยครับ แต่อย่าแอบมาปวดตับทีหลังเหมือนผมล่ะ เตือนแล้วนะ 55+