มีคนเคยพูดว่า ผมคงทำเว็บนิยายและเว็บไซต์ให้ความรู้เกี่ยวกับคนตาบอดได้ไม่นานก็คงเลิกทำไปเหมือนหลายๆ เว็บที่เคยเกิดขึ้นมาได้ไม่ถึงปีแล้วปิดไป

มีคนเคยพูดว่า เว็บอ่านนิยายที่ทำด้วยคนตาบอดมันจะไปรอดได้ยังไง แม้แต่คนตาบอดเองก็คงแทบไม่มีใครไปอ่านด้วยซ้ำ

จากวันนั้นจนวันนี้ ไม่ว่าจะเป็น Blindliving.club หรือ Keangun.com ก็ผ่านเข้ามาสู่ปีที่ 5 แล้ว

นี่คือคำตอบของผมที่ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาจากปาก ว่าผมตั้งใจทำหรือแค่ทำมันขำๆ หรือทำชั่วครั้งชั่วคราวแล้วทิ้งไป

เมื่อวานว่างๆ ผมเลยถือโอกาสไปตระเวนดูตามเว็บ นิยายออนไลน์ เจ้าเล็กๆ ที่เป็นตลาดรองๆ ลงไปจากเจ้าใหญ่ๆ ที่หลายคนคุ้นเคยกัน

ถ้าไม่นับเจ้าที่เน้นนำเสนอนิยายแปลของตัวเองที่ซื้อ LC มาแปลไทย เจ้าอื่นๆ ดูค่อนข้างเงียบเอามากๆ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะตลาดนี้แค่เจ้าใหญ่ๆ 4 – 5 เจ้าเขาก็แข่งขันกันหนักอยู่แล้ว เว็บเล็กๆ เลยเดินต่อยาก

ผมมองเห็นอะไรจากการทำเว็บนิยายออนไลน์ (เล่นๆ) มาเกือบ 5 ปี

อย่างแรกเลยก็คือ ถ้าเว็บไม่สวย ระบบไม่ดีกว่าเจ้าเดิมในตลาด เราจะแข่งขันยาก เพราะอย่าลืมว่าเนื้อหาบนเว็บ หลักๆ เราได้จากนักเขียน ดังนั้นนักเขียนอยู่ไหน คนอ่านก็อยู่นั่น ในทางกลับกันเมื่อมีเนื้อหาเยอะ คนอ่านก็จะไปรวมตัวกันอยู่พื้นที่นั้นด้วยเช่นกัน

ซึ่งอย่าลืมว่า ยิ่งระบบทำความเข้าใจได้ง่ายมากแค่ไหน โดยเฉพาะระบบลงเนื้อหา ระบบขาย ระบบตรวจสอบข้อมูลของนักเขียน รวมถึงระบบการซื้อ ถ้ามันง่าย โอกาสที่เราจะดึงคนมาก็จะเพิ่มขึ้น เพราะเขามองว่าระบบใช้ง่ายกว่าเจ้าเดิม ดีกว่าเจ้าเดิม คนเขาก็จะชักชวนกันมา